شرح مختصری از زندگینامه عالم ربانی و مصلح بزرگ حضرت مولانا عبدالعزیز(رح)

بیشترین استفاده ایشان از محضر مولانا مفتی کفایت‌الله دهلوی بود که از مبارزان برجسته ضد استعمار و از عالمان، عارفان و سیاست‌مداران مسلمان طراز اول شبه قاره هند به شمار می‌رفتند. دیدگاه‌های فقهی، وسعت نظر، افکار روشنگرانه، تجربه فعالیت‌های دینی، سیاسی و اجتماعی این فرزانه روزگار، تحولی شگرف در شخصیت مولانا به وجود آورد.

از وفات عالم ربانی و مصلح بزرگ بلوچستان و یکی از پیشوایان معاصر اهل‌سنت ایران «حضرت مولانا عبدالعزیز ملازاده رحمه‌الله» بیست سال می‌گذرد. مروری مختصر بر زندگانی و سیره این شخصیت والامقام و آشنایی با فعالیت‌ها و خدمات ایشان، نوعی سپاسگذاری از تلاش‌های ایشان در عرصه بیداری اسلامی، و زمینه‌ای برای بهره‌گیری و آشنایی نسل جوان از عوامل رشد و موفقیت چنین انسانهای تاریخ‌ساز و الگو قرار دادن آنها خواهد بود. پرداختن به تمام ابعاد وجودی شخصیت مولانا عبدالعزیز و ارایه مصادیق برای آن، از حوصله این نوشتار خارج است و ان‌شاءالله به زودی کتاب جامعی از زندگانی ایشان به قلم نگارنده به چاپ خواهد رسید. در این مجال، به ذکر کلیاتی از زندگی ایشان به صورت فهرست‌وار بسنده می‌کنیم.

ولادت و تحصیلات
مولانا عبدالعزیز ملازاده در سال 1295هـ.ش. [1335هـ.ق./ 1916م.] در روستای دپکور دهستان پارود، بخش مرکزی شهرستان سرباز، واقع در جنوب بلوچستان ایران به دنیا آمد. پدر بزرگوار ایشان، مولانا عبدالله ملازاده سربازی، برجسته‌ترین عالم منطقه و قاضی‌القضات بلوچستان در زمان حکومت خوانین محلی بود.
مولانا عبدالعزیز، آموزش قرائت قرآن کریم و تحصیلات ابتدایی را از والد گرامی‌اش فراگرفت و برای ادامه تحصیل با وجود مشکلات موجود از نظر معیشتی و وسایل سفر و راه‌های ارتباطی خارج کشور، به شهر کراچی سفر نمود و یک سال و اندی در مدرسه مظهرالعلوم آن شهر مشغول به تحصیل شد. پس از آن برای استفاده هر چه بیشتر و بهتر از اساتید برجسته آن زمان، به مدرسه فتح‌پوری هند عزیمت کرد و به مدت دو سال در آنجا به کسب علم پرداخت. سپس این مدرسه علمیه را به قصد دارالعلوم دیوبند، بزرگترین مرکز علمی شبه قاره هند، ترک کرد و در آنجا به مدت شش ماه از شخصیت‌های برجسته‌ای همچون مولانا حسین‌احمد مدنی، مولانا اعزازعلی و اساتید دیگر دارالعلوم دیوبند استفاده برد.
مولانا پس از آن به مدرسه امینیه دهلی(1) که توسط مفتی بزرگ شبه قاره هند، مولانا مفتی کفایت‌الله دهلوی(2)، اداره می‌شد، رفت و به مدت 4 سال تا آخرین سال فارغ‌التحصیلی در آن مدرسه ماند و از اساتید توانای آنجا بهره گرفت. مکتب فکری اصلاحی دارالعلوم دیوبند و آموزه‌های ضد استعماری آن، تأثیر زیادی در شکل‌گیری شخصیت مولانا عبدالعزیز و افکار و اندیشه‌های ایشان بر جای گذاشت.
بیشترین استفاده ایشان از محضر مولانا مفتی کفایت‌الله دهلوی بود که از مبارزان برجسته ضد استعمار و از عالمان، عارفان و سیاست‌مداران مسلمان طراز اول شبه قاره هند به شمار می‌رفتند. دیدگاه‌های فقهی، وسعت نظر، افکار روشنگرانه، تجربه فعالیت‌های دینی، سیاسی و اجتماعی این فرزانه روزگار، تحولی شگرف در شخصیت مولانا به وجود آورد که می‌توان نتایج آن را در تصمیم‌گیری‌ها و حکمت عملی ایشان در عرصه‌های مختلف فعالیت ایشان در بلوچستان و ایران مشاهده نمود.
سرانجام پس از اینکه ژرفای درون خود را به زیور علم و دانش و عرفان آراست، در سال 1325هـ.ش./ 1367هـ.ق. به زادبوم خود سرباز بازگشت، و به کار دعوت و تبلیغ و قضاوت پرداخت. مولانا در سال 1328هـ.ش./1369هـ.ق.، برای ادای فریضه حج و بهره‌مندی از فیوضات معنوی حرمین شریفین عازم سرزمین وحی شد، و به لحاظ محبت و اشتیاق وافرشان به حرمین شریفین، برای مدتی قصد اقامت در آن سرزمین نمود. لذا پس از اتمام مناسک حج به یکی از مراکز دینی آن دیار به نام مدرسه صولتیه [تأسیس مولانا رحمت‌الله کیرانوی هندی] در مکه مکرمه رفته و با هدف استفاده از اساتید توانای آنجا درخواست اقامت نمود. شیخ سلیم، مدیر وقت مدرسه مذکور، به نبوغ علمی و شخصیت والای ایشان پی برده و از ایشان درخواست نمود که در آنجا به تدریس بپردازد. مولانا نیز با این درخواست موافقت کرد و به مدت یک سال و نیم در آنجا به تدریس پرداخت و در کنار آن از اساتید مجرب آنجا در علوم مختلف خصوصاً علم قرائت و تجوید استفاده برد.
...لطفاْ ادامه مطلب را نیز بازدید نمایید...

ادامه نوشته

صله رحم

مولانا فاروقی امام جمعه اهل سنت بیرجند:

<<ان الله یامربالعدل والاحسان و ایتاء ذی القربی و ینهی عن الفحشاء و المنکر و البغی یعظکم لعلکم تذکرون >>

موضوع امروز درباره صله رحم است. خویشاوندان با یکدیگر ارتباط خونی دارند و در حقیقت شاخ و  برگ یک درخت و گلهای یک بوستان هستند. ارتباط شان با یکدیگر طبیعی است.

اما قطع رابطه با خویشاوندان یک بیماری اجتماعی و در حقیقت افت خانوادگی به حساب می آید، به همین خاطر این موضوع بسیار مهم است که خیلی ها نسبت به آن بی توجه هستند. لذا آیات و روایاتی پیرامون این موضوع عرض خواهد شد.

یکی از موضوعات نیکی کردن به خویشاوندان یا صله رحم است. خداوند متعال به سه چیز مومنین را امر و از سه چیز باز می دارد.

اول: خداوند متعال مومنین را به عدالت امر می کند. (ان الله یامر بالعدل) ما سه نوع عدالت داریم، یکی عدالت انسان  با خداست و این عدالت، این است که انسان رضایت پروردگار را بر رضایت نفس ترجیح دهد، و به دستورات خدا عمل کند. و از آن چه که خدا منع و حرام کرده بپرهیزد. این عدالت انسان  با خداست.

دیگر عدالت نفس انسان با خودش است. عدالت با نفس این است که انسان نفسش را از آنچه که برای او مضر است باز دارد. یعنی آنچه که برای روح و جسم انسان مضر است انسان از آن بپرهیزد.

عدالت با دیگران: این است که انسان بر کسی ظلم نکند، حق و حقوق دیگران را رعایت کند، آنچه را که برای خود می پسندد برای دیگران هم بپسندد

...لطفا ادامه مطلب را نیز مشاهده فرمایید...

ادامه نوشته

حفظ حرمت صحابه حفظ حرمت رسالت است

حفظ حرمت صحابه حفظ حرمت رسالت است

شیخ الاسلام: دشمنان همواره سعی کرده‌اند تا مسلمانان را نسبت به اصل اسلام یعنی خلفای راشدین، اهل‌بیت و دیگر بزرگان صحابه بدگمان کنند... حرمت صحابه باید حفظ شود و از به کار بردن کلماتی همچون غاصب و ظالم و... شدیداً پرهیز شود.

امام‌جمعه اهل‌سنت زاهدان خطبه نماز جمعه این هفته را با  تلاوت آیه مبارکه «و الذین جاهدوا فینا لنهدینهم سبلنا و إن الله لمع المحسنین»آغاز کردند. ایشان بااشاره به اینکه این ایام مصادف است با رحلت خلیفه اول مسلمانان، حضرت ابوبکر صدیق و آغاز خلافت حضرت عمر فاروق رضی‌الله‌عنهما فرمودند: مذاکره حکایات بزرگان و نقل تاریخ صالحین و بیان سیرت و زندگی آنها مایه هدایت و رشد برای امت اسلامی می‌باشد.
امام جمعه اهل‌سنت زاهدان موفقیت و کارآمد بودن یک انسان به عنوان رهبر و مرشد را در داشتن یاران و همراهان خوب و مشاورانی توانمند، مقتدر و با بصیرت عنوان کردند و سید المرسلین را  بهترین رهبر و مرشدی دلسوز معرفی کرده و بعثت آن حضرت صلی‌الله‌علیه‌وسلم را منبع نور وهدایت برای بشریت دنیا تلقی نمودند.
مولانا عبدالحمید حفظه‌الله یکی از اسباب موفقیت رسالت پیامبر اکرم را صحابه ایشان دانستند و روایتی از مسند امام بزار را نقل کردند:
خداوند متعال به قلوب تمام انسانها نگاه کردند و قلب حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وسلم را بهترین قلب یافتند و ایشان را به عنوان آخرین پیامبر انتخاب فرمودند، سپس بعد از قلوب انبیا، از میان انسانها قلوب صحابه را برای یاری و مصاحبت سیدالبشر برگزیدند.
ایشان با اشاره به این که نزد جمهورعلمای اسلام حضرت ابوبکر صدیق رضی‌الله‌عنه    افضل این امت می‌باشد فرمودند: صحبت کردن در مورد صدیق اکبر مستلزم  توانمندی و شایستگی بالایی می‌باشد.
سیدنا ابوبکر صدیق رضی‌الله‌عنه از اولین کسانی است که به اسلام گروید. چنان که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وسلم در حدیثی می‌فرمایند: «شما همه از من معجزه خواستید و مسلمان شدید اما ابوبکر صدیق بدون معجزه ایمان آورد». از میان زنان حضرت خدیجة الکبری، از بزرگان ابوبکر صدیق و از کودکان حضرت علی و از غلامان طبق بعضی نظریات حضرت زید بن حارثه  جزو اولین افرادی بودند که  ایمان آوردند............

جمعه ۷/۴/۱۳۸۷(منبع: سنی آنلاین )

ادامه نوشته